و باز هم خانم فیض.که این دفعه فرصتو از دست ندادم و بغلش کردم!
گفت بچه ها تو این مدت کور باشین،کر باشین.نبینین.نشنوین.فقط راه جلو روتونو نگاه کنین و به چیزی که میخواین فکر کنین.و تقریبا بهترین چیزی بود که میتونستم بشنوم.ندیدن.تو این مرحله،همون چیزیه که ذهنم میخواد.
و نگین.با اون نگاه شارپ و ذهن دور از حاشیه اش.و اینکه انگار همه چیز داخلش حل شده.و همه ی چارچوب هاش معلومن و مرزهاش پررنگ.و در کنار همه ی اینا،ساده نگاه میکنه.خیلی ساده،خیلی راحت.
و ریحانه.و اعتقادش به خلاقیت!
میدونی مثل تمرین ریاضی میمونه نمیشه پیداش که کردی ولش کنی...
اگه آرومم و خوشبین،حتی اگه راهم درست نباشه(که آرامش و خوش بینی از بیراهه هم نمیان منطقن)،این آرامش و خوشبینی چیزیه که تو این مدت باید نگهش دارم واسه خودم.
حتی اگه بخوام یه وقتی تغییرش بدم.
میدونی راجبش که فکر میکردیم همه ی حرفت این بود که این آرامش و انرژی نمیتونه زاییده ی یه راه غلط باشه،و همینم بود که همه چیو تحت الشعاع قرار داد.اینجا بهت میگم که تو،تو دل اون نبودی که بدونی آرومه یا نه،که روزاش با حس خوب طی میشن یا نه.
بعدم بهت میگم اگه این ایده درست باشه که فقط یه راه واسه رسیدن به تعادل وجود نداره،تعادل نه،به تعادل نرسیدی هیچ وقت،بجاش بگیم تمرکز یا آرامش درونی یا حتی ثبات.اگه چند تا راه بهش منتهی میشه،این که تو دور ه های مختلف تجربش کردی،یعنی اون راهه درست بوده.اگرم فقط یه راه واسش باشه،شاید زمان بیشتری واسه پیدا کردنش لازمه.آره؟
و اینکه میدونی،اون خالقی که من و تو میشناسیم خیلی خوبه.اونقدری مهربون هست که درک کنه گم شدگی بنده هاشو.و حتما بهشون زمان میده تا یه سری چیزا رو تو خودشون حل کنن.اگه همون باشه،حتما میبخشتت.بهت کمک هم میکنه.همین که خوندیم* شک ایستگاه خوبیه...
حرفم اینه که همه ی چیزا رو با هم قاطی نکن.باشه؟
حق اشتباه داری.جدی میگم!"حق اشتباه" ترکیب بسیار کوچکی از واژه ها،بخش کوچکی از یک جمله،اما چه کسی این حق را به تو خواهد داد؟چه کسی جز خودت؟؟**
آخرش اینکه،تو پیش برو.هرچند نامطمئن و بی ثبات.همین "رفتن" فی نفسه خوبه.میپرسی کجا؟میگم همین دلخوشی های روشن،همین خوبی هایی که میدونی خوبن،همین نماز هایی که گاهی توشون دلتنگی دارن.حتی شاید همین آهنگ گوش کردنای حین درس خوندن.فقط قبلش قلبتو نگاه کن،ببین میگه موافقم یا نیستم.یا شاید عقلت باشه.سعی میکنیم که به دوتاش باهم برسیم.روز میشه این شب صبر داشته باش...***
رسیدیم به اینکه:
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل_که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم...
و اینکه این حالت آرومو حفظ کن.نه خیلی شاد،نه خیلی غمگین.نه مضطرب نه بیخیال.خواهش میکنم بزار بمونه.
*روی ماه خداوند را ببوس_مصطفی مستور
**من او را دوست داشتم_آنا گاوالدا/ترجمه الهام دارچینیان
***سریال شهرزاد!
میشه که دعا کنید؟برای یه دوستی که مریضه و حالش خوب نیست.و برای من هم دعا کنید؟
:)
