محض تخلیه ی ذهنی نویسی!
این دنیای من نیست؟خب نه!نیست.
دنیای من هیچ وقت معلوم نشد.از همه چی دوتا بود.تضاد همیشه اینجا بیداد میکرد!
ناراحتم از اینجایی که هستم؟نه نیستم!من قرار بود ته تهش بگم آره این خوبه،چون گشتم تا برسم بهش.
یه مود هست که میگه آره،فکر کن که نمیفهمم.اینجوری همه راحت تریم.مود خوبیه!
مود بعدی میگه از اونجایی که نمیفهمم،دفعه بعدی میرم انفرادی.
مود سومم میگه بیخیال بابا!
_بله.خیلی راحت تره اگه من هیچ نظری ندم.خودمم بد نمیشم.اصلا من نمیشناسم اونا رو.شاید تهش یچیز دیگه شه.ولی،منم یه روزایی همین حس افتضاحو داشتم.و خوشحال میشدم اگه کسی این حرفایی که نگفتم ولی دلم میخواد بگمو بهم میگفت.حالا تهش من بشم آدم بده که بشم!من میدونم چی میگه.میدونم وقتی میگه خوب نیستم،دقیقا یعنی چقدر بد.و چقدر بد.و چقدر بد.
_کیانا هم میگفت:درکل زندگی ساده تر از ای حرفاست![در جهت اون تیکه ی مود سوم البته.]
