گاد بلس یو
خیییلی مسخره بود.خیییلی
بار nامی هست که دارم میام یچیز بنویسم.
لعنتی ها موفق شید!!
+پریروز نگا گفت داره تموم میشه ولی من دیگه آدم قبلی نمیشم.
+نمیدونم چرا،دیشب خیلی خسته بودم.خیلی زیاد.هیچ وقت این میزان از خستگیو تجربه نکرده بودم.نمیتونستم راه برم،انگشتامو به سختی تکون میدادم،احساس میکردم رفتم یه کوه جابجا کردم بعد اومدم پایین گرفتن زدنم.
نکته بعدی به شما ربط نداره.
+نه هر ستاره سهیل است اگرچه در یمن است
+ریحانه گفت مثل قبل خوشحالی از تموم شدنش؟بله لعنتی خوشحالم.مقیاسی هم نداری ازش.فقط جونی واسه خوشحالی کردن ندارم.
هنوزم به فیزیک تهران فکر میکنی؟میخوام تا ابد به فیزیک تهران فکر کنم.گور بابای همتون.
خیال خام پلنگ من به سوی ماه جهیدن بود
و ماه را ز بلندایش به روی خاک کشیدن بود
پلنگ من_دل مغرورم_پرید و پنجه به خالی زد
که عشق_ماه بلند من_ورای دست رسیدن بود
گل شکفته! خداحافظ اگرچه لحظه ی دیدارت
شروع وسوسه یی در من به نام دیدن و چیدن بود
من و تو آن دو خطیم؟آری_موازیان به ناچاری_
که هردو باورمان زآغاز،به یک دگر نرسیدن بود
اگرچه هیچ گل مرده،دوباره زنده نشد،اما
بهار در گل شیپوری،مدام گرم دمیدن بود
شراب خواستم و عمر من،شرنگ ریخت به کام من
فریبکار دغل پیشه،بهانه اش نشنیدن بود!
چه سرنوشت غم انگیزی که کرم کوچک ابربشم
تمام عمر قفس می بافت،ولی به فکر پریدن بود
