راستی گفته بودم که چندروز پیش فور فرست تایم ۱۸ساله شدنو تجربه کردم؟ :دی
میخواستم ربع ساعت زودتر از کلاس برم که برسم به تمرین، و در جواب اینکه مامان یا بابات نمیان؟، لبخند زدم و گفتم آیم ایتین :)
لبخند زد که یعنی سیریسلی و حالا یعنی میگی بذارم بری و اینا؟ بعدم گفت اوکی گو :))
البته قبلش میخواستم بیام بگم که قراره بفهمم چرا ملت منتظرِ ۱۸ساله شدنن، نشد ولی
جاست ثینک...
بعد از ۱۲ساعت به آغوشِ خونه بازگشته‌ام و حتی نمیتونم پاهامو از تخت آویزون کنم و سرمو بذارم رو پتوی مچاله شده‌ی گوشه‌ی تخت پیامای بی‌تی‌آی‌یو رو بخونم و به فائزه نظر ِ کارشناسانه بدم
چون پارسا صدا میزنه سووولی
و بعد میاد در میزنه یه‌دیقه درو باز کن
+پارسا الان میام
-الان چیکار میکنی؟
+دراز کشیدم
-هااا پس معلومه خیلی خسته
و همه‌ی سلولهای خسته‌ام برای معصومیت ِ توی صدایش فریاد میکشند که:«وااای بمییرم»
پارسااا
الان این پست تموم میشه و لباسامو عوض میکنم و با گوشی ِ سفیدم از در میام بیرون :)))
پ.ن: پارسا تو لپاش کشک داره ؛) 3>
من از یه دلتنگی‌ای حرف میزنم که اسمِ کویر بیاد گریه‌ت بگیره
اینجوری دلم واسه آسمون تنگ شده :)
(نگاه کردنِ یه صفحه‌ی سفید که توش اسمِ وبلاگاست چطور انقدر خنک‌کننده و خوبه؟ :) )
یادته گفتم ستاره‌ها حالمو خوب میکنن؟
ستاره‌ها حالمو خوب میکنن :)
پرسیدم بهار ساعت چنده؟ انگار ساعت به وقت ِ گرینویچو پرسیده باشم. هرچند دونستنِ ساعت به وقت ِ گرینویچم اونقدرا مهم نیست.
میگه چه خبر میخواستم بگم بهار
از نگار خیلی خبر ندارم، یا مثلا بهار بیا پندای دخترونه بهم بده. یا یکم
پینک اپل
هرچند که ممنون ازت که خب حرفات خیلی خوب بودن ولی بهت حسودیم میشه که، نه اونقدر خبیث نیستم که حسودی کنم، ولی دوسِت دارم که اونجوری میتونی حرفای خوب بزنی. دوست داشتم منم بلد بودم به بتلجوس بگم.
خب میدونی، خیلی قشنگین :)) دوستون دارم که انقد قشنگین. به قشنگ بودنتون ادامه بدین :))
همینا دیگه
میدونی، یه‌چیزی همیشه اشکمو درمیاره
اینکه تو خونه‌ی خودتم راحت نباشی بعد تو بهم بگی واسه مهربونیته که هستی. من هنوزم فکر میکنم لوس شدن نبود. خیلی سعی میکنم بهت حق بدم ولی تهش اشکام میام پایین :)
و بازم، خوش به حالت پینک‌اپل :)
خوبه دوستایی داشته باشی که ازشون بپرسی ماهی‌طلا کجا رفته
حتی اگه ندونن حتی
:) :*
خانمِ م.
تو را چه شد که ددلاینِ هوم‌ورک را ارج نمی‌نهی اصن؟
این ددلاین تمام شه نفرستی صفر میگیری صرفا نمره‌ها را نمی‌فرستند نمی‌بینی.
دیدن انقدر مسئله‌ی حیاتی‌ای‌ست؟
یک حسی میگفت بگیر بخواب تا تحلیل نرفتی، یه حسیم میگفت کثافتا ۱۲:۳۵ شب ول کنین لایبری و کد و اف‌اف‌تی و جی‌ام فلانو.
خب میدونی، کامپیوتر پوینتش اینه که دقیقا باید صبور و آروم باشی. خیلیم آروم و اوکی. و به اعصاب خودت مسلط باشی. کلا یاد میده شروع کنی. کلمه‌ای از پروژه نمیفهمی ولی تحویلش بدی، توضیح ِ درسو خودشو نفهمیدی ولی آروم باشی و یکم سوال بپرسی و کدشو بزنی.
خب میدونی :) تو نبودی شاید یاد نمیگرفتم :) مرسی ازت :)
فردا هم پورت‌آدیو نصب میکنم صدا میگیرم اون لینکارو هم میخونم :)
کسی نمرده، منم نمیمیرم پس :دی :))))
